Prostszy schemat leczenia cukrzycy zwiększa skuteczność terapii

Czy prostszy schemat podawania leku poprawia zgodność?

Pacjenci leczeni dulaglutydem podawanym raz w tygodniu w formie wstrzyknięć wykazują lepszą zgodność z instrukcjami podawania leku niż pacjenci przyjmujący semaglutyd doustnie codziennie – wynika z badania TRU-Experience przeprowadzonego w Hiszpanii. Wyniki te mają istotne znaczenie dla lekarzy wybierających terapię dla pacjentów z cukrzycą typu 2.

Cukrzyca typu 2 (T2D) to przewlekła, postępująca choroba metaboliczna charakteryzująca się wysokim poziomem glukozy we krwi. Głównym celem leczenia T2D jest zapobieganie lub opóźnianie powikłań, głównie sercowo-naczyniowych, oraz utrzymanie jakości życia pacjenta. Wśród wielu opcji terapeutycznych dostępnych w leczeniu T2D, niektóre agoniści receptora peptydu glukagonopodobnego-1 (GLP-1 RA) to leki, które oprócz silnych właściwości przeciwhiperglikemicznych i redukujących masę ciała, mogą zapewniać korzyści sercowo-naczyniowe i nerkowe.

Większość GLP-1 RA obecnie dostępnych komercyjnie w Hiszpanii (dulaglutyd, liraglutyd i semaglutyd) jest podawana w formie wstrzyknięć podskórnych. Od listopada 2021 roku dostępny jest również doustny semaglutyd. Różnice w profilu i metodach podawania GLP-1 RA mogą odgrywać istotną rolę w przestrzeganiu zaleceń terapeutycznych, wytrwałości w leczeniu i ostatecznie rzeczywistej skuteczności tych leków. Wcześniejsze badania wskazują, że lepsza adherencja do leczenia może przyczynić się do poprawy kontroli glikemii u osób z T2D, co z kolei może pomóc zmniejszyć ryzyko chorób sercowo-naczyniowych.

Ogólnie, dowody sugerują, że mniej złożone schematy podawania leków sprzyjają przestrzeganiu zaleceń, częściowo ze względu na łatwość podawania i przestrzeganie instrukcji użytkowania przez pacjenta. Badanie REVISE oceniło preferencje wśród osób z T2D dotyczące tygodniowego dulaglutydu we wstrzyknięciach i codziennego semaglutydu doustnego. Osoby z T2D preferowały leczenie doustne w stosunku do leków wstrzykiwanych raz w tygodniu w proporcji 3:1 przed zapoznaniem się ze szczegółowymi instrukcjami podawania produktu. Ta proporcja preferencji zmieniła się na 1:1, gdy dostarczono szczegóły profilu podawania produktu (tygodniowy dulaglutyd we wstrzyknięciach i codzienny semaglutyd doustny).

Jak przebiegało badanie TRU-Experience i jakie wyniki osiągnięto?

Zrozumienie różnic w przestrzeganiu zaleceń między lekami może dostarczyć cennych informacji do opracowania strategii poprawy edukacji pacjentów, optymalizacji recept i zwiększenia adherencji terapeutycznej, co ostatecznie prowadzi do lepszych wyników klinicznych i jakości życia. Żadne badanie do tej pory nie porównało, czy istnieją różnice w przestrzeganiu instrukcji podawania między tygodniowym dulaglutydem we wstrzyknięciach a codziennym semaglutydem doustnym wśród użytkowników w rzeczywistym świecie.

Badanie TRU-Experience przeprowadzono, aby porównać zgłaszaną przez pacjentów zgodność z instrukcjami podawania leku zawartymi w ulotce dla dulaglutydu podawanego raz w tygodniu we wstrzyknięciach oraz semaglutydu podawanego doustnie codziennie u osób z T2D w praktyce klinicznej w Hiszpanii. Dodatkowo badanie miało na celu opisanie cech społeczno-demograficznych i klinicznych osób leczonych tymi dwoma lekami, identyfikację kluczowych czynników wpływających na zgodność z zaleceniami oraz zidentyfikowanie aspektów podawania leku, w których pacjenci wykazują mniejszą/większą zgodność.

Dulaglutyd to podawany raz w tygodniu w formie iniekcji GLP-1 RA, który jest dostarczany w fabrycznie napełnionym wstrzykiwaczu i może być podawany o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków, w brzuch, udo lub górną część ramienia. Z kolei doustny semaglutyd jest podawany raz dziennie, na pusty żołądek, o dowolnej porze dnia. Tabletka powinna być połknięta w całości, bez dzielenia lub żucia, z szklanką (około 120 ml) wody. Dodatkowo, po połknięciu tabletki konieczne jest odczekanie 30 minut przed jedzeniem, piciem lub przyjęciem jakiegokolwiek innego leku doustnego.

W badaniu TRU-Experience wzięło udział 230 uczestników, 95 przyjmujących dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu i 135 przyjmujących semaglutyd doustnie codziennie. Było to badanie obserwacyjne, wieloośrodkowe, porównawcze z przekrojowym zbieraniem danych i retrospektywną ekstrakcją danych z dokumentacji medycznej pacjentów, przeprowadzone w siedmiu oddziałach endokrynologii w Hiszpanii. Zbieranie danych odbywało się od listopada 2022 do lipca 2023 roku.

Do badania kwalifikowali się tylko dorośli (≥18 lat) otrzymujący dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu lub semaglutyd doustnie codziennie z rozpoznaniem T2D, którzy rozpoczęli leczenie co najmniej 3 miesiące i nie więcej niż 12 miesięcy przed włączeniem do badania. Ponadto uczestnicy musieli być w stanie prawidłowo zrozumieć i odpowiedzieć na kwestionariusze badania (według opinii badacza) oraz podpisać świadomą zgodę na dobrowolny udział w badaniu. Wykluczono osoby z T2D, które uczestniczyły w jakimkolwiek badaniu klinicznym lub programach wsparcia pacjentów lub które nie były w stanie samodzielnie podawać leczenia.

Badanie zbierało dane raportowane przez pacjentów za pomocą elektronicznych kwestionariuszy podczas rutynowej wizyty w ośrodku, a także dane wtórne wyekstrahowane z dokumentacji medycznej uczestnika przez badacza. Dwa odrębne e-kwestionariusze opracowano w języku hiszpańskim, używając tego samego języka, co w hiszpańskiej ulotce dla każdego badanego leku. Kwestionariusz dla dulaglutydu zawierał cztery pytania zamknięte, a kwestionariusz dla semaglutydu doustnego zawierał sześć pytań zamkniętych. Pierwsze pytanie w każdym z e-kwestionariuszy oceniało wszystkie instrukcje podawania leczenia razem, a pozostałe pytania oceniały różne instrukcje oddzielnie.

Po potwierdzeniu, że osoba z T2D spełniała kryteria selekcji badania i zgodziła się na udział w badaniu, uczestnicy wypełniali e-kwestionariusz samodzielnie (platforma internetowa), bez pomocy personelu ośrodka, podczas lub na koniec konsultacji medycznej w tym samym pomieszczeniu konsultacyjnym. E-kwestionariusz został zaprojektowany tak, aby jego wypełnienie nie zajmowało więcej niż 5 minut.

Zgodność oceniano, biorąc pod uwagę odpowiedzi na pytania w e-kwestionariuszu dotyczące tego, jak często przestrzegane są instrukcje podawania leku, przy użyciu pięciopunktowej skali Likerta: 0-4 (0 = zawsze; 1 = bardzo często; 2 = czasami; 3 = rzadko; 4 = nigdy), gdzie “zawsze” oznacza częstotliwość 10 na 10 razy, “bardzo często”: 8-9 na 10 razy, “czasami”: 4-7 na 10 razy, “rzadko”: 1-3 na 10 razy i “nigdy”: 0 na 10 razy.

Pierwszorzędowym punktem końcowym było porównanie zgłaszanej przez pacjentów zgodności z wszystkimi zaleceniami zawartymi w ulotce dotyczącymi sposobu podawania dulaglutydu we wstrzyknięciach raz w tygodniu versus semaglutydu doustnego codziennie. “Zgodność ogólna” była oceniana na podstawie odpowiedzi na pytanie 1 w obu kwestionariuszach, a “obliczona zgodność” była określana na podstawie odpowiedzi na pytania 2-4 dla kwestionariuszy dulaglutydu we wstrzyknięciach raz w tygodniu i 2-6 dla kwestionariuszy semaglutydu doustnego codziennie.

Uczestnicy byli klasyfikowani jako “ogólnie” zgodne, jeśli odpowiedzieli “zawsze” lub “bardzo często” na pytanie 1 kwestionariuszy. Uczestnicy byli klasyfikowani jako niezgodni, jeśli udzielili innej odpowiedzi. Uczestnicy byli klasyfikowani jako “obliczeniowo” zgodni, jeśli odpowiedzieli “zawsze” lub “bardzo często” na pytania 2-4 dla uczestników dulaglutydu we wstrzyknięciach raz w tygodniu lub 2-6 dla uczestników semaglutydu doustnego codziennie, oceniając każdą instrukcję niezależnie. Mogli również odpowiedzieć “czasami” lub “rzadko” na jedno z pytań, ale nie z “nigdy” i nadal być uważani za zgodnych. Uczestnicy byli klasyfikowani jako “niezgodni” w pozostałych przypadkach.

Obliczona zgodność (“calculated compliance”) wykazała, że 96,8% osób przyjmujących dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu było zgodnych, w porównaniu do 85,9% osób przyjmujących semaglutyd doustnie codziennie. Tylko 1% uczestników w grupie dulaglutydu raportował nigdy nie przestrzeganie wszystkich kroków, 1% rzadko wstrzykiwał lek raz w tygodniu, a 1% nigdy nie przestrzegał instrukcji wstrzykiwacza.

Instrukcje, z którymi uczestnicy mieli największe trudności w przestrzeganiu w przypadku semaglutydu doustnego, to przestrzeganie wszystkich kroków (Pytanie 1), używanie wody (Pytanie 5) i konieczność posiadania pustego żołądka (Pytanie 3).

W analizie dwuwymiarowej mającej na celu identyfikację zmiennych klinicznych lub socjodemograficznych jako kluczowych czynników wpływających na zgodność ogólną, nie znaleziono statystycznie istotnego związku między płcią a zgodnością (p>0,05). Podczas gdy uczestnicy, którzy nie byli zgodni z leczeniem dulaglutydem we wstrzyknięciach raz w tygodniu, byli starsi niż uczestnicy zgodni (p=0,031), nie zaobserwowano związku między zgodnością a wiekiem u osób przyjmujących semaglutyd doustnie. Uczestnicy niezgodni mieli więcej chorób współistniejących niż uczestnicy zgodni w całej populacji badania (p=0,019) i w grupie semaglutydu doustnego (p=0,015), ale nie znaleziono związku dla uczestników w grupie dulaglutydu we wstrzyknięciach raz w tygodniu ani z żadną z pozostałych cech klinicznych.

Odnośnie cech związanych z leczeniem, analiza dwuwymiarowa znalazła statystycznie istotną różnicę w zgodności ogólnej między uczestnikami obecnie leczonymi semaglutydem doustnym codziennie a tymi otrzymującymi dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu (p=0,047), przy czym ci pierwsi uczestnicy byli mniej zgodni. Nie znaleziono statystycznie istotnego związku z innymi analizowanymi cechami związanymi z leczeniem (średni czas między diagnozą a aktualną receptą na GLP-1 RA, średni czas na aktualnym GLP-1 RA lub średnia liczba tabletek lub codziennych wstrzyknięć dla jednoczesnych terapii). Zgodność ogólna osób leczonych dulaglutydem we wstrzyknięciach raz w tygodniu była nieznacznie negatywnie wpływana przez jednoczesne leczenie insuliną (nieistotne, p=0,055).

Zmienne istotne w analizie dwuwymiarowej (aktualne leczenie GLP-1 RA [dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu lub semaglutyd doustnie codziennie], wiek i liczba chorób współistniejących) nie były kluczowymi czynnikami wpływającymi na zgodność w wielowymiarowej analizie regresji logistycznej (p>0,05).

Czy zgodność z leczeniem przekłada się na skuteczność i bezpieczeństwo?

Ogólnie, uczestnicy w tym badaniu mieli podobne cechy demograficzne i kliniczne do tych obserwowanych w innych badaniach dotyczących stosowania GLP-1 RA w Hiszpanii. Na przykład, w badaniu rzeczywistym obejmującym 1402 osoby z T2D przyjmujące GLP-1 RA w Hiszpanii, średni wiek i średnie BMI wynosiły 62,0 lat i 35,5 kg/m², porównywalne do 59,9 lat i 34,5 kg/m², odpowiednio, w obecnym badaniu.

Chociaż w tym badaniu grupy leczone dulaglutydem we wstrzyknięciach raz w tygodniu i semaglutydem doustnie codziennie były ogólnie podobne, większość uczestników (87,4%) w grupie dulaglutydu we wstrzyknięciach była naiwna w stosunku do leczenia GLP-1 RA, podczas gdy duża część (40,0%) osób w grupie semaglutydu doustnego wcześniej otrzymywała semaglutyd podskórny.

Różnice w profilu i metodach podawania GLP-1 RA mogą odgrywać istotną rolę w przestrzeganiu leczenia, wytrwałości i ostatecznie skuteczności w zwykłej praktyce klinicznej tych leków. Jedną z przyczyn nieprzestrzegania leczenia może być słabe zrozumienie wyjaśnień medycznych związanych z podawaniem leczenia. Stąd możliwą strategią zwiększenia przestrzegania zaleceń jest uproszczenie schematu przepisywania leków.

Badanie REVISE dotyczące preferencji pacjentów odnośnie do specyficznego dla produktu podawania dwóch GLP-1 RA wykazało, że droga, częstotliwość wstrzyknięć i złożoność leczenia są kluczowymi czynnikami w preferencjach pacjentów dotyczących leczenia. To badanie pokazało, że preferencje mogą się zmieniać, gdy uczestnicy mają jasne opisy, jak leki są podawane. Również inne badanie wykazało, że duża część pacjentów preferuje tygodniowe wstrzyknięcia w porównaniu do codziennych, dlatego podawanie dulaglutydu raz w tygodniu może poprawić przestrzeganie zaleceń w porównaniu do częściej podawanych schematów.

Badanie wykazało, że 94,3% uczestników przyjmowało jednocześnie leki przeciwcukrzycowe, a 95,2% leki niezwiązane z T2D. Ponadto, liczba codziennych tabletek i/lub wstrzyknięć wynosiła 8,9 (SD=4,5). Ten poziom polipragmazji jest zgodny z wynikami innych badań obserwacyjnych. Niedawny raport wykazał, że paradoksalnie, bardziej złożone schematy są związane z gorszymi poziomami HbA1c.

W tym badaniu 94,1% uczestników przyjmujących semaglutyd doustnie codziennie miało choroby współistniejące, przy czym liczba chorób współistniejących była wyższa u uczestników niezgodnych niż u uczestników zgodnych w populacji (p=0,015). Wykazano, że wysokie obciążenie chorobami współistniejącymi związane z polipragmazją jest postrzegane jako bariera dla przestrzegania leczenia u osób z T2D, a efekt ten zaobserwowano również w przypadku doustnych leków przeciwcukrzycowych. Jednakże, chociaż 76,3% uczestników przyjmujących semaglutyd doustnie codziennie przyjmowało “5 lub więcej” różnych leków dziennie (kryterium polipragmazji), nie znaleziono statystycznie istotnych różnic między przestrzeganiem zaleceń a liczbą codziennie przyjmowanych tabletek/wstrzyknięć. Dlatego inne czynniki mogą wpływać na gorsze przestrzeganie zaleceń u osób z wieloma chorobami współistniejącymi. Uczestnicy przyjmujący dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu również wykazywali wysokie obciążenie chorobami współistniejącymi (94,7%) i polipragmazją (82,1%), ale nie znaleziono statystycznie istotnego wpływu na przestrzeganie zaleceń.

Przy analizowaniu instrukcji niezależnie, 96,8% i 90,4% uczestników przyjmujących odpowiednio dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu i semaglutyd doustnie codziennie raportowało “zawsze” lub “bardzo często” przestrzeganie każdej z instrukcji ulotki. Jednakże, przestrzeganie instrukcji ulotki było niższe dla tych instrukcji, które przedstawiały większe trudności. Używanie wody, konieczność posiadania pustego żołądka i czas konieczny do oczekiwania przed jedzeniem po przyjęciu leku były instrukcjami, które miały najwyższą liczbę uczestników wybierających rzadko/nigdy w zakresie przestrzegania instrukcji ulotki w grupie semaglutydu doustnego. W grupie dulaglutydu tylko 1,1% uczestników wskazało rzadko/nigdy przestrzeganie instrukcji wstrzykiwacza. Może to wynikać z prostoty półautomatycznego urządzenia do podawania i faktu, że osoba nie widzi igły, wymagając minimalnej manipulacji.

Ogólnie, dla osób z T2D z chorobami współistniejącymi i wieloma lekami, mniej złożone leczenia pozwalają na łatwiejsze schematy podawania, ułatwiając przestrzeganie zaleceń i przestrzeganie leczenia. Dlatego różnice w przestrzeganiu zaleceń między leczeniami obserwowane w obecnym badaniu mogą wynikać z mniej złożonego schematu leczenia dla dulaglutydu we wstrzyknięciach, który jest podawany raz w tygodniu, w porównaniu ze schematem leczenia dla semaglutydu doustnego, który jest podawany codziennie na pusty żołądek i wymaga oczekiwania co najmniej 30 minut przed jedzeniem, piciem lub przyjęciem innych leków doustnych, co może być mniej adaptowalne do codziennych rutyn uczestników.

Niedawne badanie wykazało, że czynniki społeczno-ekonomiczne mogą wpływać na rozpoczęcie nowego leku i przestrzeganie leczenia w T2D, i że czynniki te powinny być brane pod uwagę podczas leczenia. W tym badaniu poziom edukacyjny uczestników był dobrze zrównoważony między grupami. Jednakże, analiza dwuwymiarowa wykazała, że wiek negatywnie wpływał na przestrzeganie zaleceń u uczestników przyjmujących dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu, a wyższa liczba chorób współistniejących negatywnie wpływała na przestrzeganie zaleceń u uczestników otrzymujących semaglutyd doustnie codziennie. Chociaż różnice były małe, zarówno wiek, jak i choroby współistniejące były wcześniej wykazane jako wpływające na przestrzeganie leczenia.

Długoterminowe konsekwencje lepszego przestrzegania zaleceń mogą być znaczące. Lepsze przestrzeganie zaleceń i wytrwałość u osób z T2D były raportowane w związku z niższymi wskaźnikami mikronaczyniowych i/lub makronaczyniowych wyników i hospitalizacji szpitalnych oraz niższymi lub neutralnymi dla budżetu całkowitymi wydatkami na opiekę zdrowotną. Brak przestrzegania zaleceń może zwiększyć koszty opieki zdrowotnej, a w długim terminie, oszczędności kosztów z lepszego przestrzegania zaleceń mogą być znaczące. Badania takie jak to, które dostarczają informacji o różnicach w przestrzeganiu instrukcji podawania między lekami, mogą dostarczyć cennych informacji do informowania nowych strategii edukacji pacjentów i zwiększenia przestrzegania leków, a także do dostarczania lekarzom informacji o preferencjach pacjentów w celu optymalizacji praktyk przepisywania leków, z celem ostatecznie prowadzącym do lepszych wyników klinicznych i jakości życia.

“Nasze badanie pokazuje, że istnieją różnice w zgłaszanej przez pacjentów zgodności z instrukcjami podawania leku zawartymi w ulotce w zależności od tego, czy pacjent otrzymuje dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu, czy semaglutyd doustnie codziennie” – piszą autorzy badania. “Schemat leczenia dulaglutydem we wstrzyknięciach raz w tygodniu skutkował statystycznie lepszą zgodnością z instrukcjami podawania leku, co sugeruje, że im prostsze instrukcje leczenia, tym lepsza zgodność”.

Badanie to ma kilka ograniczeń, które należy wziąć pod uwagę. Jak w każdej analizie retrospektywnej, mogą wystąpić niespójności w zbieranych zmiennych klinicznych z powodu błędów w dokumentacji medycznej. To przekrojowe badanie obejmowało populację wytrwałą i, chociaż wpływając na obie grupy leczenia, mogło to mieć wpływ na możliwość uogólnienia wyników. Aby zminimalizować to potencjalne obciążenie, pozwolono na szerokie okno wejścia 3-12 miesięcy leczenia. Ponadto, projektowana wielkość próby nie mogła zostać osiągnięta z powodu wyzwań operacyjnych i wykonalności, a większa liczba uczestników została włączona do grupy semaglutydu doustnego codziennie niż do grupy dulaglutydu we wstrzyknięciach raz w tygodniu, co mogło spowodować większą zmienność w zakresie przestrzegania zaleceń; jednakże, ostateczna wielkość próby dała silną istotność statystyczną.

W tym badaniu, w obu grupach leczenia większość pacjentów przestrzegała zaleceń. Dlatego różnice w przestrzeganiu zaleceń lub czynniki, które na nie wpływają, mogły zostać przysłonięte przez różnicę w wielkości grupy. Ponadto, chociaż pacjenci wiedzieli, że badacze nie mają dostępu do ich odpowiedzi w e-kwestionariuszu, mogli się obawiać, że będą oceniani za nieprzestrzeganie wszystkich instrukcji, i dlatego mogli udzielać odpowiedzi sugerujących, że są bardziej przestrzegający zaleceń, niż są w rzeczywistości, co jest ograniczeniem nieodłącznym dla badań wykorzystujących dane samoraportowane. W rezultacie, zarejestrowane wskaźniki przestrzegania zaleceń mogą być wyższe niż rzeczywiste wartości, i należy zauważyć szeroki przedział ufności w statystycznie istotnej różnicy w przestrzeganiu zaleceń między grupami.

Ponadto, kwestionariusz używany w badaniu nie został zwalidowany; jednakże, nie istniał istniejący zwalidowany kwestionariusz odpowiedni do adresowania celów badawczych i dlatego został nowo opracowany przy użyciu tego samego języka, co w ulotce dla każdego leku; z tego powodu, wierzymy, że mógł być w pełni zrozumiany przez pacjentów i nie uważamy braku walidacji za znaczący problem. Również, niedobory GLP-1 RA mogły mieć wpływ na charakterystykę włączonej populacji, ponieważ zmiany w leczeniu GLP-1 RA u pacjentów nie naiwnych mogą być związane z niedoborami, a nie niepowodzeniem leczenia. Wreszcie, badanie zostało przeprowadzone w ośrodkach w różnych wspólnotach autonomicznych i poziomach opieki zdrowotnej, reprezentując różnorodność w Hiszpanii. Jednakże, wyniki mogą nie być w pełni możliwe do uogólnienia na inne kraje o różnych modelach opieki zdrowotnej.

W podsumowaniu, badanie TRU-Experience wykazało, że istniały różnice w zgłaszanej przez pacjentów zgodności z instrukcjami podawania leku zawartymi w ulotce w zależności od tego, czy pacjent otrzymuje dulaglutyd we wstrzyknięciach raz w tygodniu, czy semaglutyd doustnie codziennie. Schemat leczenia dulaglutydem we wstrzyknięciach raz w tygodniu skutkował statystycznie lepszą zgodnością z instrukcjami podawania leku, co sugeruje, że im prostsze instrukcje leczenia, tym lepsza zgodność.

Dane te pokazują również, że ogólnie rzecz biorąc, wciąż jest miejsce na poprawę edukacji pacjentów na temat znaczenia przestrzegania instrukcji podawania. Dla świadczeniodawców opieki zdrowotnej ważne jest omówienie preferencji dotyczących zarządzania lekami z osobami z T2D, aby zapewnić dokonanie właściwych wyborów. Biorąc pod uwagę, że nieprzestrzeganie instrukcji leczenia może wpływać na przestrzeganie leczenia, skuteczność i bezpieczeństwo, ważne jest uwzględnienie złożoności leczenia przy przepisywaniu tych środków.

Tego typu dane dotyczące zgodności w rzeczywistych warunkach mogą informować o strategiach poprawy edukacji pacjentów i przestrzegania zaleceń oraz praktykach przepisywania leków przez lekarzy, ostatecznie prowadząc do lepszych wyników klinicznych i jakości życia.

Podsumowanie

Badanie TRU-Experience przeprowadzone w Hiszpanii na 230 pacjentach z cukrzycą typu 2 wykazało istotne różnice w przestrzeganiu zaleceń terapeutycznych między dulaglutydem podawanym raz w tygodniu we wstrzyknięciach a semaglutydem przyjmowanym doustnie codziennie. Analiza wykazała, że 96,8% pacjentów stosujących dulaglutyd przestrzegało zaleceń, podczas gdy w przypadku semaglutydu odsetek ten wynosił 85,9%. Główne trudności przy stosowaniu semaglutydu dotyczyły konieczności przyjmowania leku na pusty żołądek i zachowania odpowiedniego odstępu czasowego przed posiłkiem. Badanie potwierdza, że prostszy schemat dawkowania sprzyja lepszej zgodności z zaleceniami, co może przekładać się na skuteczniejszą kontrolę glikemii i lepsze efekty terapeutyczne. Wyniki te dostarczają cennych wskazówek dla lekarzy przy wyborze optymalnej terapii dla pacjentów z cukrzycą typu 2, szczególnie w kontekście długoterminowej skuteczności leczenia.